Bazowy przepis pochodzi z książki WEGE autorstwa Jamiego Olivera i go uwielbiam! Kiedy trzeba zrobić obiad na szybko, chętnie z niego korzystam, ale prawie zawsze wolę dołożyć więcej dodatków, by placki były bardziej sycące. Przedstawiam moją ulubioną kombinację.
Kalendarzowa zima dopiero się zaczęła, zrobiło się naprawdę chłodno, drzewa pozbawione są liści, gdzieniegdzie świat pokrywa pierzynka śniegu, a tymczasem wmawia się nam, że właśnie teraz należy wybrać postanowienia i starać się zmusić do zmiany nawyków. Właśnie teraz? Kiedy jest tak ciemno, a ciałko zaspane? Właśnie teraz? Kiedy mamy ochotę zjeść coś dobrego, zaparzyć herbaty, poczytać ulubioną książkę? Ja żyję inaczej. Nie będę się do niczego zmuszać, ale nadal troska o siebie jest dla mnie wysoko na liście priorytetów.
Masło migdałowe jest bardzo aromatyczne i wspaniale sprawdza się w domowych owsiankach, gofrach czy na tostach, jest to jednak produkt drogi. Nie trzeba kupować całego słoika za kilkadziesiąt złotych, żeby przygotować sobie małą porcję tej łakoci, bo akurat potrzebujemy jej do kilku przepisów. Jeśli zastanawiasz się, jak zrobić masło migdałowe w domu spieszę donieść, że to proste i poradzi sobie z tym nawet zwykły blender. Upewnij się tylko, że oprócz końcówki żyrafy, ma pojemnik z nożykiem.
Nie jest tajemnicą, że jestem wielką wielbicielką bulionów. Lubię zarówno te prozdrowotne, jak i te najprostsze, najdelikatniejsze — włoszczyzna z cebulką, czosnkiem, zielem angielskim i liściem laurowym gotowana odpowiednio długo. Jem je z makaronem, ryżem, kładzionymi kluskami, a dziś miałam wielką ochotę na knedle i to się świetnie składa, bo to przepis, który pozwoli zużyć resztki zakamuflowane w lodówce i na dnie chlebaka.
Rozgrzewające chilli wypakowane strączkami i oprószone serem chodziło za mną od kilku dni i nie pomogło nawet ukojenie głodu szybkim burrito z meksykańskiej knajpki nieopodal pracy. Nie było zatem co przeciągać sprawy, zakasałam rękawy no i jest. To danie jest podobne do meksykańskiej potrawki z pęczakiem, więc jeśli lubicie tamten przepis, możecie gotować je zamiennie.
Pesto z czerwonej papryki jest wyjątkowe. Słodkie, podkręcone chilli, lekko serowe, przepyszne. Jego jaskrawopomarańczowy kolor podnosi wibracje najsmutniejszych i najbardziej szarych dni. Jedyne za czym nie tęskniłam, to szybko uciekające jesienne światło, które nie sprzyja fotografowaniu żółtych i pomarańczowych potraw, a te robię licznie, bo właśnie wczesną jesienią mam na nie najwięcej ochoty.
Kurki należą do moich ulubionych grzybów. Mało robaczywe, aromatyczne i pięknie zabarwione. Jem je na grzankach, z jajkami, w risotto czy podsmażone z cebulką i kaszą gryczaną. Poza ceną kurek jest z nimi tylko jeden problem, a jest nim żmudne czyszczenie.
Pieczona feta nie jest wynalazkiem żadnego blogera, ani nawet tiktokerki, która sprawiła, że fetę w pewnym momencie piekło 15 milionów ludzi na Tiktoku, a tablice Pinteresta zostały dosłownie zalane pieczonym serem z warzywami i makaronem. Zapiekanie to dość powszechny grecki sposób obchodzenia się z fetą. Wszyscy zachwycamy się czymś, a przez blogosferę, jak i przez zbiorową świadomość nieustannie przetaczają się kulinarne trendy. Pamiętacie je wszystkie?
No nie mogło jej tu zabraknąć (przysięgam też, że kiedyś podmienię to zdjęcie na lepsze). Prosta sałatka z ogórków nie jest tym razem mizerią, a raczej ma światowe aspiracje. Patrzy w stronę Azji chociaż występuje w niej nasz polski, małosolny ogórek. Nie dajcie się zwieść jej skromnemu wyglądowi, zrobicie ją raz i od tego czasu będzie wam często towarzyszyć do smażonego ryżu, podpiekanej kaszy, makaronu ryżowego, albo po prostu jedzona jako dodatek do kanapek.
Szałwia jest, makaron jest zawsze, masło też. Reszta parmezanu zalega w lodówce, a to ostatni dzień miesiąca, więc zanim usiądę do tabelek i wypłacę sobie pensję, jeszcze chwila. Wykorzystam to, co mam i zrobię klasyczny makaron z szałwią smażoną na maśle. Jest orzechowy w smaku, lekko pikantny od pieprzu, a jeśli masz jeszcze gdzieś resztkę białego wina, nalej sobie kieliszek i rozkoszuj się.
