Maj jest tak pachnący, kolorowy i krystalicznie czysty, że aż zaprasza do zmysłowej praktyki wdzięczności. I choć wdzięczność pomaga czuć zadowolenie z życia nie powinna być jedną z praktyk spiritual bypassingu. Nie przekłamiemy nią szkodliwych przekonań, traum, złych nawyków. To jak ścinanie chwastów, które się odrodzą. Jednocześnie to coś, co nie zaszkodzi. To praktykowanie słodyczy życia i uważności, chwila podnoszenia własnej energii i czucia tego przyjemnego mrowienia w ciele. Więc śmiało… uwielbiaj ze mną.

Życie stało się wymagające. Zastanawiamy się wszystkie, jak pomieścić urodziny dziecka, plotki z przyjaciółką, randkę z osobą partnerską z odświeżaniem wiadomości, robieniem kanapek, szukaniem noclegu dla uchodźców. Jak pracować, kiedy wali się znany nam świat? Jak wyjść z fazy złudzeń, że życie jest sprawiedliwe, a po okrucieństwach II w.ś Europy nigdy już nie nawiedzi widmo mordów, gwałtów i palących się od bomb domów. Dojrzewamy w sposób, którego z pewnością nie pragnęłyśmy. Jak w tym zadbać o siebie?

Czytam sobie te wszystkie dyskusje o influencerach, blogerach i innych twórcach internetowych i mam coraz większy niesmak. Myślę sobie wtedy, że na coś takiego, to ja się nie pisałam. Choć bloguję od przeszło 18 (!) lat i widzę, jak zmienia się internet i nasza obecność w nim, mam poczucie, że wyszłam od czegoś innego, a jestem dziś całkiem w innym miejscu. Spoiler: i nie wiem, czy mi się ono podoba.

Praca może być źródłem satysfakcji. Uczymy się, realizujemy projekty, twórczo rozwiązujemy problemy, przekazujemy wiedzę innym lub zmieniamy świat. Możemy to robić solo lub w zespołach, mogą towarzyszyć temu wielkie emocje. Tak, to wszystko możliwe, ale nie dla każdego jest codziennością.