Jednym z najczęściej zadawanych mi pytań jest: jaka książka o ajurwedzie jest najlepsza dla początkujących? Ajurweda Was intryguje, chcecie dowiedzieć się więcej i szukacie czegoś nieprzesadnie sanskryckiego, niezbyt zawężonego tematycznie i napisanego w przystępny sposób. Od kilku lat mamy prawdziwy wykwit takich książek i choć przez długi czas starałam się trzymać rękę na wydawniczym pulsie, teraz odpuściłam. Przerzuciłam się na bardziej specjalistyczną literaturę, ale też mam swoją faworytkę, jeśli chodzi o publikację na start.
KATE O’DONNELL — PRZEMIANA AJURWEDYJSKI SPOSÓB NA PIĘKNO I ZDROWIE
To prawie 300 stron o ajurwedzie. Ładnie wydane. Gęste od wiedzy. Często do niej wracam, bo rozdziały są klarownie rozpisane, książka jest czytelnie zilustrowana i dobrze wyjaśnia podstawy. Dowiesz się z niej nie tylko czym są ajurwedyjskie konstytucja vata, pitta oraz kapha, ale także poznasz terminy takie jak prana, ojas czy agni. Niech nie zrazi Cię sanskryt czy cytaty ze starożytnych tekstów, w środku jest wiele grafik i tabelek, które dokładnie pokazują, o co chodzi z właściwościami smaków, jak rozwija się stan chorobowy i jak dbać o siebie. Znajdziesz tu także naukę o rytmie dobowym i cyklu rocznym, czyli tematy, które poruszam w moim kursie W Twoim Rytmie oraz moich książkach Ciepło i Rześko — tu oczywiście w bardzo skondensowany sposób. Książka porusza temat trawienia, toksyn i podaje flagowe ajurwedyjskie przepisy, jak ten na herbatkę CCF, czy ghee, ale także wiele innych przepisów na całe dania (zamierzam je wypróbować, na razie nie mogę podać swojej opinii).
PRZEPISY NA AJURWEDYJSKIE KOSMETYKI? TAK! I TO NIE WSZYSTKO…
Ochładzający olej do masażu, krem do twarzy z ghee czy przepis jak przygotować kompres z oleju rycynowego — także takie przepisy znajdziesz w tej książce. Mnie podoba się sekcja z domowymi przepisami na herbatki, miodowe pasty czy mikstury stosowane przy dolegliwościach takich jak kaszel, zatkany nos, bolące gardło. W dużej mierze to proste przepisy, bo ajurweda to medycyna ludowa, taka, która podpowie Ci jak możesz zrobić lekarstwa we własnej kuchni. My mamy syrop z cebuli czy syrop z kwiatów czarnego bzu, ale może tym razem zechcesz zastąpić go miodem z cynamonem i sokiem z cytryny? Takich skarbów jest tu wiele. Bardzo podoba mi się, jak autorka tłumaczy, jak konkretne smaki wpływają na dolegliwości, które próbujemy z ich pomocą zredukować.
ZIOŁA, RYTUAŁY, PODSTAWY AJURWEDY I SPOSOBY NA PROSTE PRZYPADŁOŚCI
To niesamowite, że w tak niewielkiej książce znajdziesz podstawy ajurwedy, naukę o rytmach, ziołach, przyprawach, przepisy oraz rytuały. To bardzo dużo materiału podanego w bardzo przystępny sposób. Nie jest to może lektura, którą przeczytasz od deski do deski w ramach literackiej przygody, ale z pewnością dobre kompendium wiedzy, które pozwoli Ci zdobyć wiedzę na temat ajurwedy, poszerzyć ją lub po prostu skorzystać z przepisów przy okazji sezonowych dolegliwości. Wiele z tych sposobów i przepisów jest klasykami, które miałam przyjemność przetestować podczas swojej praktyki i mogę poświadczyć, że są skuteczne. Jeśli kiedyś piłaś rozgrzewającą herbatkę z imbirem, pewnie sama doskonale to wiesz.
Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Znak. Kupisz ją np. w Empiku.
Stało się! Przedsprzedaż Rześko ruszyła i zamawiając książkę teraz, masz gwarancję, że nie zabraknie jej dla Ciebie w dniu premiery, która przyda na 8 marca. To będzie idealny moment, by świętować — Dzień Kobiet, zbliżająca się wiosna, chęć do zmian. Ubierzemy się w sukienki, kupimy sobie kwiaty i będziemy napawać się nową lekturą, a przysięgam, że książka jest piękna. Nie mogłoby być inaczej, bo traktuje o zachwycie i przyjemności.
Najpierw miała powstać książka o osiędbaniu jesienią. Taki mały, przytulny poradnik. Temat szybko rozrósł się w jesień i zimę, bo jedno wynikało z drugiego. Kiedy z małej książeczki o jesieni powstała ponad 300 stronicowa książka o połowie roku stało się jasne, że warto byłoby napisać kolejną, tak by cykl zatoczył koło.
Kiedy tylko zorientowałam się, że Auroville to reportaż, przeklęłam w głowie swoje roztrzepanie. Nie lubię reportaży. Skusił mnie opis na okładce: Miasto, w którym można się zgubić, bo nic tu nie jest takie, na jakie wygląda. Las, który kiedyś był czerwoną pustynią, a wcześniej lasem. Jałowa ziemia, na której Tamilowie — zubożałe duchy dawnej świetności królestw Południa — opowiadają sobie legendę o przybyszach z Zachodu przynoszących dobrobyt.
Jak na tak ciepłe przedwiośnie maj był wyjątkowo chłodny i deszczowy. My nauczyłyśmy się w tym roku cieszyć z każdej kropli deszczu.
Zgredek.
Dużo rzeczy w moim życiu wychodzi całkiem inaczej niż bym chciała. Ale życie motoryzacyjno-cygańskie to akurat mi wychodzi jak mało co : ) Nawet jeśli fura jest pożyczona.
Zawsze byłam dziewczyną czerwca, ale w tym roku maj cieszył mnie niezmiernie. Nasz remont stanął w miejscu na miesiąc, wiele spraw się działo w moim życiu, a majowy kalendarz otworzyłam oczyszczaniem z Ajurwedą, żeby zresetować moje nawyki (udało się!). Na ten czas przeniosłam się do mojej znajomej. Marta jest właścicielką klimatycznego klubu sportowego Oh Lala, w którym organizuję kobiece kręgi. Jeśli byłyście tam kiedyś, znacie jej wyczucie i zmysł estetyczny i nie zdziwi Was, że jej mieszkanie jest równie piękne.
Po raz kolejny doceniłam wartość relacji międzyludzkich. Uważam się za prawdziwą szczęściarę. Na Instagramie pytałam Was, co jest Waszym największym zasobem. Odpowiedzi były różne. Ja myślę, że moim największym zasobem są właśnie relacje! To, że spotykam dobrych ludzi, to, że umiem nawiązywać z nimi relację, że możemy na siebie wzajemnie liczyć. Moje życie nie byłoby nigdy tak piękne, jakim je widzę, gdyby nie oni. To nie do przecenienia.
Marta mieszka przy warszawskich Filtrach. Chcę Was dziś zabrać na wycieczkę po okolicy. Często, kiedy wspominam o moim pragnieniu, by żyć bliżej natury, ludzie wzdychają i mówią coś w stylu: Oh, ja też nienawidzę Warszawy – Czego ja nigdy nie rozumiem, bo Warszawę kocham całym sercem, a moja chęć mieszkania w krzakach i lasach wcale nie kłóci się we mnie z miłością do miasta.
Tzw. mała Filtrowa to jedna z najpiękniejszych ulic w tym mieście. Przynajmniej moim zdaniem.
Wiosna na Starej Ochocie była cudowna! Powietrze wilgotne i tak przesycone zapachem kwiecia, że można było się nim dosłownie upić. Obklejało jak wata cukrowa. Było jak obłok wszystkich tych perfum, które zamknięte we flakonikach pachną zbyt dusząco i cukierkowo, ale w rzeczywistości są kiczem, który raduje serce. W maju kwitło tam wszystko! Jaśminowce wabiły przy alejkach, a starych bzów było tyle, że ich spienione fioletowe grzywy zachwycały mnie na każdym jednym spacerze. Do tego irysy, gdzieniegdzie jeszcze konwalie… to była najbardziej zmysłowa wiosna w moim życiu.
Warszawa ma też i takie oblicze!
Do tego wszędzie kwitnące kasztanowce. Uwielbiam, kiedy drzewa zrzucają płatki. To taka mała procesja ku celebracji cykliczności życia.
Mieszkanie w tak zielonym miejscu to prawdziwy przywilej.
Chmury bzów.
Nie wiem, jak nazywa się park po drugiej stronie kładki wiodącej na Pole Mokotowskie, ale wszyscy mówili, że „o, jesteś w Sue Ryder” – domniemam zatem, że będziecie wiedzieć, o który chodzi. Mały, ale przepiękny!
Ponieważ szykowałam się na 9 dni detoksu, wzięłam głównie dresy i ubrania, które potencjalnie mogę wytłuścić olejem sezamowym. Pakowałam się w ciepłą pogodę, maj był chłodnawy. Efekt? Stylówka na Big Lebowskiego. Może nie miałam jelly sandals, ale futro z klapcążkiem robiło równie dobrą robotę. Co ciekawe, o tej walizce i tym zestawie ubrań żyję już ponad miesiąc. To nieprawda, że można mieć mało rzeczy. Albo ja nie mogę. Albo zabrałam nie te, co trzeba. Tak czy inaczej – poczucie ziemniaka 10/10, podczas gdy moje półbuty i płaszczyki przejściowe leżą spakowane w workach w piwnicy i czekają tylko, aż zjedzą je myszy.
Czarne nigdy nie zawodzi.
Marta ma świetnie zaopatrzoną biblioteczkę. Nie wiem, czy to o mnie wiecie, ale kiedyś bardzo interesowałam się historią dookoła II w.s. Wielokrotnie wspominałam, że moja pamięć jest typową pamięcią vata. Szybko się uczę i jeszcze szybciej zapominam. Żadne daty i nazwiska się mnie nie imają. Po latach walczenia o usprawnienie tych funkcji mojego mózgu uznałam, że tracę czas tylko dlatego, że wstydzę się wyjść na nieuka. I że zamiast tego, będę uczyła się rzeczy, które naprawdę chcę wiedzieć i umieć, zamiast co roku odświeżać sobie nazwiska niemieckich oficerów.
Mówię, że interesuje mnie historia dookoła, bo mało uwagi poświęcałam sprawom politycznym i wojskowym, a dużą społecznym. Ta książka jest wspaniała i polecam ją wszystkim. Dzieciom rodziców, rodzicom dzieci, nam Polkom. Moja historia rodzinna jest mocno związana z tamtymi czasami, bo pochodzę ze Szczecina, a tu Polak z Niemcem splatają się blisko.
To piękna lektura nie tylko o historii jako takiej. To lektura o wadze korzeni, o tożsamości i miłości. Gorąco zachęcam, żebyście po nią sięgnęły.
Chociaż kwiaty najlepiej wyglądają w naturze, ja nie mając ogrodu, a teraz nawet balkonu nie jestem w stanie odmówić sobie och obecności w kuchni.
Żałowałam oczywiście, że maj pękający w szwach od nowalijek i świeżych warzyw nie będzie wykorzystany przeze mnie do stworzenia przepisów dla Was. Ale może to dobrze. Dużo się uczę, staram się lepiej rozumieć, jak wielki wpływ ma na nas sezonowe jedzenie. Objadłam się szparagów jak zła, robiłam notatki, obserwowałam. Może za rok, wrócę z czymś lepszym, z czymś, na czym skorzystacie bardziej? W tym polecam kilka przepisów z archiwum:
W tym miesiącu skupiałam się na swoim życiu prywatnym i pracy zawodowej. Nie mam dla Was wielu rekomendacji. Również z tego prostego powodu, że będąc na walizkach, nie chciałam gromadzić przedmiotów i nie miałam też czasu uczestniczyć w żadnych kursach. Aczkolwiek zaczęłam dbać o włosy pod okiem specjalistki. Tu pokazuję olejek do włosów, który został mi przez nią polecony. To nie jest typowy produkt pielęgnacyjny. W składzie są silikony i zapachy. Jest jednak świetny do wygładzania spuszonych włosów i zabezpieczania końcówek, a kosztuje gorsze..
To nie nadbałtycka plaża, ale kąpielisko przy Jeziorku Czerniakowskim. Zdecydowanie jedna z moich ulubionych miejscówek na mapie Warszawy. Może nie znam tu klubów i mało bywam w kawiarniach, ale parki, krzaki i inne nie są mi obce ; ).
Wielkie zdziwienie mnie uderzyło, gdy okazało się, że na jedną walizkę ubrań, wzięłam ze sobą aż trzy Tyszerty. Często je Wam polecam, bo wg. mnie są nie do zdarcia. To akurat moje ubrania, których nie chciałam wyplamić olejem sezamowym. Ze zdziwieniem rozeznałam również, że spakowałam 3 poplamione i dziurawe koszulki. Spakował je chyba mój wewnętrzny pan Badziewiak. Przerobiłam je na szmaty i postanowiłam sobie po przeprowadzce NAPRAWDĘ pozbyć się wszystkich ubrań, które już ze mną nie gadają. Nie tylko tych popsutych. Po prostu albo się kochamy, albo życie jest zbyt krótkie, by mieszkały w mojej szafie (zwłaszcza że na tę szafę to nie będzie obecnie dużo miejsca).
Jeziorko Czerniakowskie.
Warszawa Filtry.
Sylwetka miasta oddalona znacznie przez obecność warszawskich filtrów gwarantowała przepiękne widoki. Wieczorami stałam w balkonie z herbatą i patrzyłam na budynek, na którym wyświetlane są napisy. Jeden to Kocham Warszawę, a drugi, nie wiem, czy nie z okazji pandemii: wszystko będzie dobrze. Myślałam sobie o tym, że wszystko już jest dobrze. O tym, jaka jestem bogata, że mogę tu stać, pić tę herbatę. W sytuacji podbramkowej znów los fiknął kozła i ułożył się na moją korzyść. I choć tęsknię za Krakowem ostatnio szalenie, za nic, naprawdę za nic nie chciałabym tam wrócić. Z Warszawą czuję się kochana ze wzajemnością. Taka to opowieść o miłości do miasta.
Maj naturalne stał się dla mnie miesiącem wielkiej wdzięczności i zachwytu nad światem.
Jeden z najpiękniejszych i najdziwniejszych zachodów słońca, jakie w życiu widziałam. Całe niebo było w kolorze campari, ale była też burza więc masa ni to mgły, ni to wilgoci unosiła się w powietrzu, co wyglądało jak dym. Jakby miasto płonęło. Niesamowite wrażenie.
Wiem, że wiele osób teraz odkrywa uroki pracy z HO, a ja mam szczerze dość. Na szczęście udało mi się znaleźć biurko w super miejscu. Zanim jednak tam zagoszczę, jestem w drodze. Prowadzenie własnej firmy czasem oznacza gulę w gardle i ścisk żołądka. Bo kiedy ja to wszystko zrobię? A co z księgowością? A mail goni mail i nie ma nikogo, zupełnie nikogo, kto mnie w tym wyręczy, wesprze. We własnej firmie osiędbanie jest szczególnie ważne, bo jesteś swoim najważniejszym zasobem. Bez ciebie nic się nie wydarzy w twoim biznesie. Ostatnie dni przed opuszczeniem mieszkania Marty były dla mnie bardzo intensywne. Moja pitta podnosiła się do niebotycznych rozmiarów i raz pracowałam nawet do północy (czego nie polecam i nie szanuję). Następnego dnia rano, gdy zajrzałam do terminarza… cały był zasypany płatkami piwonii. A piwonie to moje ukochane kwiaty. Więc ta piwonia przez noc, niespodziewanie zrzuciła sukienkę prosto na mój terminarz. Zupełnie jakby chciała powiedzieć: hej, życie dzieje się teraz! Twoje ulubione kwiaty, najpiękniejsze zachody słońca, ciepłe dni. Hej! Wyostrz wzrok na to, co jest naprawdę ważne. Posłuchałam.
Nie mogę się oprzeć, by nie polecić Wam kolejnej lektury. Uwielbiam Tiziano, choć w głowie toczę z nim nieustające spory, odpowiadam na stawiane pytania, rozważam. Czuję, że był trochę niesprawiedliwy w swojej pogardzie dla pieniądza, kapitalizmu i globalizacji. On, który latał samolotami, mieszkał w wielu krajach, żył z (niepracującą?) żoną w dość luksusowych domach. Łatwo jest kazać powściągać się tym, na których miejscu się nie jest. Mimo wszystko Tiziano mistrzowsko pisze o smakach, zapachach, byciu człowiekiem i… nawet o pewnego rodzaju mistycyzmie. Być może się z nim nie zgodzicie, może nawet nie będziecie go lubić, ale z pewnością podczas wspólnej z nim podróży lepiej poznacie same siebie.
Koniec
A teraz jestem już zupełnie gdzie indziej. Następne tygodnie spędzę, pracując ze Szczecina. Z pewnością pojawię się pod koniec miesiąca w Warszawie, bo 27.06 prowadzę krąg kobiet nieopodal stolicy w bardzo przyjemnym miejscu. Do zobaczenia!
Mądrość ciała to książka, którą zawsze chciałam przeczytać. Mam dni, kiedy snuję się po księgarniach w poszukiwaniu lektur, które mnie zainteresują. Nie ukrywam, że dużą część książek poradnikowych i osiędbaniowych czytam właśnie po to, by móc je ewentualnie rekomendować na mojej stronie.
Problem z poradnikami polega na tym, że dziś każdy może napisać książkę. Niektóre z nich są zupełnie o niczym. Jeszcze inne być może dobrze brzmiały w języku, w którym zostały napisane, ale po tłumaczeniu są zwyczajnie niestrawne. Zazwyczaj fotografuję interesujące mnie pozycje i staram się sukcesywnie je zdobywać. Tym razem nie musiałam jednak robić nawet tego, bo książkę Mądrość Ciała znalazłam na półce biblioteczki u koleżanki, u której mieszkam.
NIE OCENIAJ KSIĄŻKI PO OKŁADCE
Niech infantylna okładka Cię nie zwiedzie. Ta książka napisana jest lekko, ale wypakowana wiedzą. Jeśli wiesz o moim ajurwedyjskim fisiu, nie zdziwi Cię pewnie, że szukam książek, które widzą zdrowie i ciało kobiety holistycznie, w podobny sposób jak widzi je Ajurweda. Kiedy ktoś pyta mnie, jakie książki o Ajurwedzie polecam, często mam ochotę polecić te, w których słowo na A nie pada nigdy. Tak jest z tą książką. Nie jest to tak obszerna lektura, jak CIAŁO kobiety, MĄDROŚĆ kobiety, ale jest utrzymana w bardzo podobnym tonie.
Dr Rachel Abrams ukończyła studia medyczne i prowadzi klinikę medycyny integracyjnej w Santa Cruz. W Mądrości Ciała wymienia zarówno leki, jak i zioła, zaleca akupunkturę i zmiany w stylu życia. Znajdziesz tu informacje o badaniach, witaminach, ale również kobiecej psychice i jej wpływie na stan zdrowia.
DLA KOGO?
Jak już wspomniałam, to nie jest książka, gdzie autorka leje wodę o niczym przez kilkaset stron. Mówiąc najkrócej, powiedziałabym, że to książka o dobrostanie ciała. Bardzo podoba mi się to, że autorka zwraca uwagę na kontakt z ciałem i to, w jaki sposób możemy wsłuchać się w jego potrzeby, a nawet oceniać czy coś jest dla nas dobre, na podstawie obserwacji odczuć, które z niego płyną. Znajdziesz tu też mindfullnessowe ćwiczenia oddechowe, ćwiczenie polegające na skanowaniu ciała i inne pomagające się zrelaksować, a nawet uśmierzyć ból.
To książka przepełniona łagodnością, bez straszenia i radykalnych osądów. Nie przeczytasz w niej, że spożywasz trucizny i czeka Cię rychła śmierć (bo gluten i cukier), poznasz za to sposoby radzenia sobie z depresją, w tym takie, że być może będziesz musiała odwiedzić psychiatrę i skorzystać z pomocy antydepresantów, ale wszystkie te rady podane są w bardzo łagodnej, niezastępującej wizyty u lekarza formie. Żeby na własny użytek ocenić swój stan, możesz skorzystać z coachingowego audytu, który otwiera rozdziały.
Dla mnie to raczej książka, która pozwoli Ci lepiej i w bardziej kompetentny sposób porozmawiać z Twoim lekarzem lub terapeutą, pod warunkiem oczywiście, że ten jest otwarty na rozmowę.
Największą wartość wspomnianej lektury widzę jednak w omówieniu stylu życia. Sen, regeneracja, odpoczynek, kontakty z bliskimi – to wszystko jest tu opisane bez truizmów, za to z praktycznymi objaśnieniami jak sobie pomóc i dlaczego te podstawy są tak szalenie ważne. Duża część książki dotyczy chronicznego wyczerpania organizmu, chorób psychicznych, odżywiania, ale w rzeczywistości, jest to książka o zdrowym stylu życia (w najlepszym tego słowa znaczeniu).
Jestem przekonana, że w przyszłości nabędę swój własny egzemplarz i jeśli szukasz klucza do bardziej harmonijnego, zdrowszego życia, serdecznie Ci tę książkę polecam.
W styczniu zapragnęłam zostawić za sobą przyciężkawą energię minionego roku i rytualnie obciąć włosy o połowę ich długości. O wiele częściej noszę je teraz rozpuszczone i czuję się trochę jak mała dziewczynka (w najlepszym możliwym znaczeniu tego słowa).
Czasem mam takie dni, że marzę o powrocie do żywota korposzczura. Rozkoszuję się wspomnieniami o zapachu szarej wykładziny. Wyobrażam sobie, jak stoję przy kawomacie i śmieszkuję z kolegami z pracy na tematy osobiste. Cały dzień jest zaplanowany i mamy jeden wspólny kalendarz, który przypomina o spotkaniach.
Z natury jestem ciekawa świata i bardzo lubię zdobywać nową wiedzę. Lubię też czytać, wymyślać nowe pomysły i zaczynać nowe projekty. Czy doprowadzam je wszystkie do końca? Nie. Czy zapamiętuję wszystko to, czego się uczę? No też nie. Ale za to testuję wszystko, o czym się dowiaduję! Żartowałam. Niestety nie. Dziś porozmawiamy o… wchłanianiu, przyswajaniu i trawieniu!
Trzy książki, które sprzyjają bardziej świadomemu życiu. A może kontemplacji? A może duchowości? A może prostocie? Często pytacie mnie o duchowość i książki, które polecam, wychodzę więc naprzeciw tym oczekiwaniom. Wybrałam dla Was trzy pozycje, które są wyjątkowe przez swoją formę.
Z natury jestem ciekawa świata i bardzo lubię zdobywać nową wiedzę. Lubię też czytać, wymyślać nowe pomysły i zaczynać nowe projekty. Czy doprowadzam je wszystkie do końca? Nie. Czy zapamiętuję wszystko to, czego się uczę? No też nie. Ale za to testuję wszystko, o czym się dowiaduję! Żartowałam. Niestety nie. Dziś porozmawiamy o… wchłanianiu, przyswajaniu i trawieniu!
