W Portugalii jadłam najpyszniejszą buraczkową zupę-krem na świecie! Była lekko słodka, ale z jakiegoś powodu kucharka nie chciała podzielić się swoją recepturą. Nie znając jej tajemnicy, pomyślałam, że zrobię to po swojemu i naturalną słodycz buraków uzyskaną przez pieczenie podkręcę nierafinowanym olejem kokosowym i… przyprawą do pierników.
Wierzę, że jedzenie może być smaczne i proste, ale nie musi przy tym być nudne. Składniki mogą być sezonowe i tanie, przepis nieskomplikowany, a mimo to sposób podania, a konkretnie konsystencja, robi znaczącą różnicę! No bo co my tu mamy? Buraki, cebula, czosnek, kalafior i kasza pęczak. NUDA! Jeśli jednak pokombinujesz z konsystencją, możesz uzyskać coś całkiem innego, niż ugotowane warzywa z kaszą.
Moje ostatnie wspomnienia związane z procesem fermentacji, to zajęcia ZPT kiedy jako dzieci kisiliśmy ogórki. Niestety już wtedy moja artystyczna natura brała górę nad rozsądkiem i dosypałam bardzo dużo kuleczek gorczycy. Jakże piękne mi się one wydawały! Ile ja w to włożyłam serca, jaką kompozycję z kopru zrobiłam. Jak czekałam aż w domu otworzymy mój słój! Była to najgorsza rzecz jaką kiedykolwiek jadłam. No, może poza flaczkami.
