Szukając nowego miejsca do zamieszkania, długo spacerowaliśmy po okolicy. Rozważaliśmy różne, mało komercyjne opcje szukając czegoś klimatycznego i szukając okazji. Dziwny dom, który wygląda jak góralska chata, a mieszkają w nim pszczoły, opuszczona kamienica z pięknym ogrodem, inna opuszczona kamienica przy ul. Narbutta, aż w końcu Wojtek trafił na DOM.
Przyglądam się różnym wielorazowym gadżetom w duchu zero waste, które mają pomóc nam nie kupować wody w plastiku. Jeśli jednak czytałaś mój wpis o rozsądnym zero waste, wiesz, że ciężko mnie namówić na coś, czego nie potrzebuję.
Rychła wyprowadzka skłania mnie do podsumowania moich dorosłych mieszkań. Pozwolę sobie pominąć te, w których mieszkałam naprawdę tylko chwilę. Nie znoszę się przeprowadzać. Sam moment pakowania, pozbywania się rzeczy, przewożenia wszystkiego jest dla mojej vaty destabilizujący. Lubię za to nowe początki i mam przekonanie, że niemal z każdego miejsca da się zrobić Dom.
Mówi się, że jeden obraz mówi więcej niż tysiąc słów. Chyba nie potwierdza tego obniżone samopoczucie po oglądaniu cudzych social mediów. Choć w kadrze można zmieścić samą błogość, w didaskaliach dzieją się różne rzeczy. Dla nas taki słodko-gorzki był przełom kwietnia i maja.
Chciałabyś mieć balkon pełny kwiatów, soczyście zielonych liści, krzaczków pomidorów o kwaskowatym zapachu, ze stolikiem, przy którym można napić się kawy… ale nie masz balkonu? Ja bym chciała mieć borówki amerykańskie, grządki pełne pachnących ziół oraz kurę… ale nie mam ogrodu. Nic straconego, jeśli wiosną chcesz się poczuć, jak królowa ogrodnictwa, Pani Wiosna ucieleśniona, Perfekcyjna Pani Domu, zostaw mycie okien na inną okazję, a teraz lepiej…
Kiedy minimalizm owładnął przeżartych konsumpcjonizmem ludzi, wpadłam w pułapkę wymieniania starych i brzydkich rzeczy na nowe, jakościowe, porządne. Nigdy nie robiłam tego bezmyślnie, ale trend, który w założeniu miał mnie uwolnić od myślenia o rzeczach, generował niezdrowe obsesje (czego jeszcze się pozbyć) i jeszcze większą konsumpcję (wymienić pstrokate na monochromatyczne, uspójnić, wymienić bla, bla, bla). Nigdy nie chciałam złapać się w te same sidła, tym razem pod flagą zero waste. Dlatego podchodziłam do tematu jak pies do jeża.
Gdybym miała powiedzieć, jakie jest nasze mieszkanie, powiedziałabym: bardzo osobiste, sentymentalne, żywe, elastyczne. Ponieważ wynajmujemy mieszkanie i nie będzie to nasze ostatnie lokum w życiu (choć teraz ciężko nam to sobie wyobrazić) nie przywiązujemy się za bardzo do naszych pomysłów i często zmieniamy nasze wnętrze. Najpierw nasze przedmioty i osobowości ścierały się na arenie tych kilku metrów kwadratowych. Teraz czuję, że płynnie tańczą ze sobą. Po niecałych dwóch latach wspólnego mieszkania dotarliśmy się jako partnerzy i jako domownicy.
Zaliczyłam różne roślinne obsesje. Mięsiste bananowce (zawsze mi umierają), minimalistyczne mikrolistki Sophora Little Baby (trudna w uprawie), kwiaty, których nazw nie pamiętam lub nie znam i zawsze, ale to zawsze wracam do roślin, które są łatwe we współżyciu, łaskawe oraz przydatne. Jednym z nich jest geranium, retro roślinka, którą pewnie kojarzycie z dzieciństwa.
Gerniaum to roślina o szorstkich listkach, która wydziela przyjemny, słodki cytrusowo-różany zapach. Nie wiem, czy kojarzycie ją z rodzinnego domu, ja miałam cytrynkę w pokoju i była moją dobrą znajomą, bo jako dziecko nieustannie chorowałam na zapalenie ucha. Przy bólu ucha należało oderwać jeden listek, zwinąć go w kulkę, zawinąć w watę i wetknąć do ucha, a ból ustępował. Wiem, że w niektórych domach z gerniaum robiło się esencję herbacianą.
Potocznie zwana „anginka” ma właściwości przeciwwirusowe oraz przeciwbakteryjne i jest faktycznie stosowana przy przeziębieniach. W dodatku olejki eteryczne zawarte w tej pelargonii poprawiają nastrój i działają antydepresyjnie i kojąco na układ nerwowy. Za to na pewno nie poprawiają humoru muszkom owocówkom i komarom, owady go nie znoszą.
W dodatku roślina te jest mało wymagająca, nie trzeba być obeznanym z pielęgnacją kwiatów, żeby sobie wyhodować bujne drzewko o pachnących listkach. Szczepkę można wziąć od mamy, babci, zapytać zaprzyjaźnionej nauczycielki (tak, geranium nadal kibluje na szkolnych parapetach) lub ostatecznie kupić przez allegro. Jeśli jednak będziecie w posiadaniu choć jednej sadzonki tej rośliny, możecie ją właściwie rozmnażać w nieskończoność.
Geranium rośnie szybko, dlatego, jeśli nie chcecie wyhodować sobie długaśnego badyla z wielkimi liśćmi, co jakiś czas trzeba uciąć główną łodygę tuż nad miejscem, gdzie widzicie sporo nowych listków. Wiem, wiem… serce boli, ale obcięty kawałek łatwo ukorzenić wkładając go po prostu do wody lub można przeznaczyć go właśnie na herbatę, lub posiekać i dorzucić do wanny.
W miejscu uciętego pędu roślina zacznie wypuszczać nowe, rozchodzące się na boki, przez co zrobi się gęsta i bujna.
Anginka ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybiczne i antyseptyczne, co ma dobry wpływ na skórę tłustą, mieszaną i łojotokową. Możesz dorzucić liście wprost do wanny lub przygotować z nich najpierw mocny napar i wlać go podczas kąpieli (sprawdza się też, przy nawracających problemach ze zdrowiem intymnym, ale nie zamiast wizyty u lekarza).
Niektórzy stosują zmiażdżone liście cytrynki na opryszczkę (przeciwwirusowe działanie) lub ukąszenia owadów (zmniejsza opuchliznę).
Ok. 3 liście gerniaum – umyte
cukier – do smaku
cytryna – do smaku
Liście gerniaum należy utrzeć z cukrem (jak miętę do drinka) i zalać wrzątkiem. Po lekkim przestudzeniu dodać sok z cytryny.
Można też wykorzystać same liście geranium i zalać je poszatkowane i umyte wrzątkiem lub dodać je w tej formie do innej herbaty, którą pijemy.
Latem możecie utrzeć liście z cukrem i kiedy puszczą sok, potraktować to jako bazę do lemoniady. Można do niej wedle uznania dorzucić jeszcze miętę, cytrynę, owoce i dosłodzić do smaku.
PODLEWANIE: Woli być podsuszona niż przelana. Podlewaj ją raz na tydzień, małymi ilościami wody. Jeśli dolne liście zaczną żółknąć, znaczy, że ma za mało wody i można delikatnie zwiększyć ilość. Zimą podlewaj rzadziej.
ZIEMIA: Uniwersalna ziemia doniczkowa. Na dół doniczki (koniecznie z dziurkami) można wysypać trochę kamyczków lub keramazytu, żeby korzenie nie stały w wodzie, gdyby przydarzyło się przelanie.
STANOWISKO: Gerniaum lubi słońce! Latem możesz wystawić ja na tas lub balkon.
NAWÓZ: Niektórzy nawożą geranium standardowym nawozem do roślin doniczkowych. Przyznaję się, że nigdy tego nie robię, bo takowego nawozu nie posiadam.
Chcesz wiedzieć więcej? W zakładce DOM znajdziesz więcej wpisów o roślinach, domowej atmosferze i życiu wewnętrznym (czyli ulubionym życiu każdego introwertyka). Jeśli lubisz mnie czytać i chcesz mi pomóc regularnie postować, postaw mi kawę na Patronite:
Dla mnie zaczął się czas, kiedy moja wewnętrzna emerytka i rencistka poprawia druciane okulary na nosie i zaczyna się zajawiać na grzebanie w ziemi. Trochę podśmiewam się z tych siewek w opakowaniach po jogurtach, trochę sobie żartuję z tych fascynacji kojarzących się z moją babcią, ale dla mnie zarówno gotowanie, jak i obcowanie z roślinami są czynnościami nie tylko medytacyjnymi, ale łączącymi mnie z moją kobiecością. No bo jak to — wkładam do ziemi kulki, a potem są z tego potężne rośliny? Lubię też cykliczność procesu, no ale ja chcę mieć kurę. Jeśli Twoja wewnętrzna emerytka i rencistka nadal czeka na siedemdziesiątkę, spróbuj, chociaż własnoręcznie wyhodować kiełki.
Po tygodniach bardzo intensywnych testów mogę wreszcie ocenić działanie domowo robionego proszku do prania!
