Tęskniłam za nią tak bardzo, że wygrzebałam przepis ze starego bloga. Lubiłam jej prostotę i to, że w wersji minimum i maksimum sprawdza się świetnie. To nie jest najlepsza zupa dla pitty, bo zawiera pomidory, paprykę, cebulę i pieprz kajeński. Zgaduję, że prędzej zrobi dobrze kaphie, ale… w sezonie na pomidory nie mogę sobie jej odmówić. Przed Wami hiszpańska zupa pomidorowa.
Ćwiczę teraz jogę wraz z instrukcjami z książki Joga 7/7 autorstwa Gertrud Hirschi. Prowadzi mnie ona nie tylko przez kilka asan, ale też medytację z wizualizacją, mantrę i mudrę. Każdy dzień jest o czym innym, a piątek jest o przyjemności. Kiedy czytam polecenie do medytacji – wyobraź sobie, że patrzysz na cudowne miejsce (rzeczywiste albo zmyślone), które przemawia do twojego wyczucia piękna, spokoju oraz harmonii – miejsce, w którym chciałabyś spędzić chwilę, dzień, tydzień – nie muszę się zastanawiać. Mój umysł (a może serce?) od razu przywołuje to miejsce. Jedno, jedyne miejsce. Wygląda ono tak:
Nigdy mnie nie ciągnęło w kierunku wschodniej ściany i raczej sama z własnej woli nie obrałabym Podlasia, jako kierunku wyprawy. Tym lepiej, że zostałam tam podstępem zawieziona! Wystarczyły dwa dni, żebym zrozumiała, że naprawdę sporo mogłam przegapić.
Mam w sercu takie wspomnienie z dzieciństwa, kiedy mama mówi do mnie „jutro będzie upał” a ja się szalenie cieszę. Upały oznaczały wtedy coś szczególnego, rodzaj przygody, mikro-klęski i bezpiecznego niebezpieczeństwa. Mama nie pozwoli się wtedy bawić całymi godzinami na podwórku, ale będzie można jeść więcej lodów, niż przewiduje ustawa, tata rozstawi na trawniku zraszacz, przez który będziemy skakać z siostrą, a poza tym będziemy leżeć w cieniu. Na obiad będzie najpewniej makaron w sosie truskawkowym posypany cukrem. Bosko!
Odkąd podjęłam decyzję, by wspierać swoje trawienie, zamiast mu przeszkadzać, pożegnałam się z większością zimnych dań, lemoniad i lodowych deserów. Na co dzień staram się wybierać ciepłą wodę, napary z ziół, kawę zbożową, a wiosną i latem zamiast zimnej wody kokosowej stawiam na… kompot.
Maślany sos okraszony parmezanem i miodem. Bób zaklęty w gluten. Chilli. Mmm… wszystko co złe dla figury i cery zawarte w jednym, prostym, sezonowym przepisie. Ale ja to uwielbiam!
